آهای کافه چی

آهای کافه چی ...

میزهایت را تک نفره کن !

 نمی بینی ؟

همه تنهاییم ...!

اشتیاقی که به دیدار

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من. دل من داند و من دانمو دل داند و من. خاک من گل شود و گل شکفت از دل من تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من

خواستم بگم

خواستم از عشق بگم، گفتم میدونی خواستم از غم برات بگم، گفتم میدونی حالا از ته دل می خوام بهت بگم دوستت دارم … چون میدونم .... نمیدونی

ما رو باش

ما رو باش رو چه درختی اسممونو جا میذاریم ما رو باش

قسمی جز اون دو چشم نامسلمون که نداریم ما رو باش

به هواداری تو شیشه میخونه رو با سنگ شکستیم نارفیق

سنگ و شیشه اگه دشمن منو تو که موندگاریم ما رو باش

غزل کوچه ما قلندای پیر و عاشق که اینه

فکــــــــر تازه عاشــــــــــق پیـــــــاده بــــاش    

ما که سواریم

ما رو باش اینا رو باش

تا که بودیم نبودیم کسی

کشت ما را غم بی همنفسی

وقتی رفتیم همه یار شدند

خفته ایم و همه بیدار شدند

افسردگی و ناله و فریاد بس است

بیهوده خیال کردم او داد رس است

از قصه تنهایی خود فهمیدم

آنکس که به دادم برسد هیچکس است

فاصله شما با تو

میخواهم گریه کنم وقتی که زبانت می گیرد و مرا لحظه ای شما خطاب میکنی من فاصله شما را با تو چگونه باید پر کنم؟