دل من ناله مکن

ای دل من ناله مکن

اینهمه شیون

و این ضجه مکن 

طاقت زجر ندارم

مرا افسرده مکن 

دور از مردم

دور از آن یار مکن 

دانم که

مرا ترک کرد و رفت

دانم که

مرا زجر داد و رفت 

دانم که

او عهدش را شکست

دانم که

او پیمان را شکست 

لیک

طاقت دوری ندارم

ایوب

هم باشم طاقت این را ندارم 

حتی

نای انتقام را هم ندارم

درد دوری

درد مرگ است طاقت این را ندارم 

روزها

بینمش با دیگریست

هم سخن

همدرد زخمهایش آن یکی است 

آتش

اندر من باز آید پدید

وقتی که

بینم همدم شب هایش دیگریست 

خواهم زمان گردد عقب

قبل از اینکه

آن دیگری وارد شود 

دستش گیرم برمش شهر دگر

تا هوای

هر کس و هر چیز از سر رود 

اما

این خیال بیهوده است

این گذر

جاده نیست عمر من است